به نقل از «افکارنيوز»

نتایج نظرسنجی درباره میزان بیننده سریال‌های پخش شده درآبان

تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۳۰۷۵۰

مرکزتحقیقات سازمان صدا وسیما درنظرسنجی اخیر خود به بررسی سریال‌های پخش شده درآبان ماه ۹۸ پرداخت که براساس آن بیش از ۵۲ درصد بیننده یکی از سریال‌های جدید تلویزیون بوده اند و درمیان این سریال‌ها ستایش سه با ۶۸.۳ درصد و گیله وا با ۲۱.۶ درصد از شبکه سه سیما در صدرسریال‌های تلویزیون به لحاظ جذب مخاطب قرارگرفتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اخبار فرهنگ و هنر-براساس نظرسنجی مرکز تحقیقات رسانه ملی بیش از ۸۰ درصد مردم بیننده برنامه‌های سیمای جمهوری اسلامی ایران، اعم از سریال، فیلم سینمایی، مسابقه، مستند، سخنرانی، گفتگومحور، ورزشی و اخبار هستند.   براین اساس ۶۸.۳ درصد از مردم بیننده مجموعه ۴۱ قسمتی ستایش سه بوده اند که ۷۹.۵ درصد از آن‌ها درحد زیاد از این سریال رضایت داشته اند.   همچنین ازمیان مخاطبان سریال ستایش سه، ۸۶.۲ درصد این سریال را از نظر بازی هنرپیشه‌ها، ۸۳.۸ درصد از نظرتیتراژ، ۷۸.۶ درصد از نظرآموزنده بودن، ۷۷.۷ درصد از نظرجذابیت و ۷۳.۲ درصد از نظرباورپذیربودن شخصیت‌ها درحد زیاد موفق دانسته اند.   ۶۲.۹ درصد بینندگان این سریال هم ترتیب وقوع اتفاقات این سریال را مناسب ارزیابی کرده اند.   براساس این نظرسنجی، ۲۱.۶ درصد از مردم بیننده سریال شش قسمتی گیله وا بوده اند که ۷۱.۶ درصد از آن‌ها از این سریال درحدزیاد رضایت داشته اند.   همچنین از میان مخاطبان سریال گیله وا، ۸۰.۳ درصد این سریال را از نظر بازی هنرپیشه‌ها، ۷۲.۸ درصد از نظرباورپذیربودن شخصیت‌ها، ۷۲.۳ درصد از نظرآموزنده بودن، ۷۱.۷ درصد از نظرتیتراژ، ۶۷.۱ درصد از نظرجذابیت در حد زیاد موفق دانسته اند.   ۵۸.۴ درصد بینندگان سریال گیله وا هم ترتیب وقوع اتفاقات دراین سریال را مناسب ارزیابی کرده اند.   بعد از دوسریال شبکه سه سیما، سریال ده قسمتی پناه آخر شبکه یک با ۱۴.۲ درصد بیننده دررتبه سوم سریال‌های تلویزیونی که در ماه آبان پایان یافته اند قرارگرفته است که ۷۶.۵ درصد از مخاطبان درحد زیاد ازاین سریال رضایت داشته اند.   براساس این نظرسنجی، از میان مخاطبان سریال پناه آخر، ۸۷.۱ درصد از نظربازی هنرپیشه‌ها، ۷۷.۶ درصد از نظر آموزنده بودن، ۷۶.۷ درصد از نظرتیتراژ، ۷۳.۴ درصد از نظرجذابیت داستان، و ۷۳.۳ درصد از نظرباورپذیربودن شخصیت‌ها این سریال را درحد زیاد موفق دانسته اند.   همچنین ۶۴.۷ درصد از مخاطبان پناه آخر ترتیب وقوع اتفاقات سریال را نیز مناسب ارزیابی کرده اند.   دراین نظرسنجی سریال‌های تکراری که از شبکه‌های مختلف سیما پخش می‌شوند نیز مورد ارزیابی قرارگرفته اند که درمیان آن‌ها سریال تلویزیونی یوسف پیامبراز شبکه آی فیلم برون مرزی، با ۲۳.۹ درصد مخاطب و ۹۹ درصد رضایت در صدر این سریال‌های تکراری درآبان ماه قرارگرفته است.   براساس این نظرسنجی، ۳۷ درصد از مردم اصلا با پخش سریال‌های تکراری موافق نیستند ودرمقابل ۳۲ درصد از مردم در حد زیاد و ۳۱ درصد هم در حد کم از پخش سریال‌های تکراری رضایت دارند.   این نظرسنجی همچنین درکنارسریال‌هایی که پایان یافته اند درباره شش قسمت ابتدایی سریال‌های به رنگ خاک شبکه یک و حکایت‌های کمال شبکه دو نظرمردم را دریافت کرده است که براساس آن ۱۶.۷ درصد بیننده سریال به رنگ خاک شبکه یک بوده اند و ۷۹.۷ درصد از مخاطبان آن ازاین سریال درحد زیاد رضایت داشته اند.   سریال به رنگ خاک شبکه یک سریالی ۳۵ قسمتی است که تا دوشنبه ۲۷ آبان ۱۶ قسمت از آن روی آنتن رفته و ۱۹ قسمت آن باقی مانده است.   شش قسمت ابتدایی سریال تلویزیونی حکایت‌های کمال شبکه دو سیما نیز براساس این نظرسنجی ۱۱.۲ درصد بیننده پای خود نشانده است که ۷۹.۵ درصد از آن‌ها درحد زیاد از این سریال رضایت داشته اند.   حکایت‌های کمال هم سریالی ۲۹ قسمتی است که تا دوشنبه ۲۷ آبان ۱۲ قسمت از آن روی آنتن شبکه دو سیما رفته و ۱۷ قسمت دیگر آن باقی مانده است.   براساس نظرسنجی مرکزتحقیقات سازمان، ۳۳.۶ درصد از مردم سریال‌های شبکه نمایش خانگی را دنبال می‌کنند و ۱۷.۶ درصد هم بیننده سریال‌های شبکه‌های ماهواره‌ای هستند.

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: تلویزیون رسانه ملی سیمای جمهوری اسلامی ایران ستایش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۳۰۷۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونه به هنر نگاه کنیم و واقعا آن را ببینیم؟

"کارن کی هو" نویسنده حوزه هنری می‌گوید:"اگر سعی می‌کردید زندگی تان را بدون هنر دوباره تصور کنید بله، کاملا متفاوت به نظر می‌رسید. هنر با چیز‌هایی بیش‌تر از آن چه مردم فکر می‌کنند تلاقی می‌کند".

به گزارش فرارو به نقل از وُکس، این صرفا ون گوگ‌ها و مونه‌ها نیستند که آثار هنری شان بر روی دیوار موزه‌ها آویزان شده اند. هنر در آثار هنری‌ای مانند سازه "دروازه ابر" ساخته "آنیش کاپور" هنرمند بریتانیایی هندی تبار در پارک میلینیوم (هزاره) در شیکاگو یا در عمارت مارپیچ ساختمان گوگنهایم در نیویورک نیز وجود دارد.

هنر هم چنین، هنر زینت بخش پوستر فیلم‌های سینمایی و تابلو‌های ویترین فروشگاه‌ها می‌باشد. هنرمندان با هنرشان بر لباس‌هایی که می‌پوشید، موسیقی‌ای که گوش می‌دهید و محصولاتی که مصرف می‌کنید تاثیر می‌گذارند. به زبان ساده هنر همه جا حضور دارد.

با این وجود، اگر هنر اصلی اساسی از فرهنگ ما می‌باشد آیا بسیاری از ما احساس می‌کنیم که آن را درک نمی‌کنیم؟

نتیجه نظرسنجی‌ای انجام شده توسط "یوگاو" در سال ۲۰۲۳ میلادی منتشر شد نشان داد که تقریبا نیمی از پاسخ دهندگان امریکایی گفته بودند که خود را هنرمند نمی‌دانند. ۵۸ درصد یا حتی میزان بیش تری از پاسخ دهندگان گفته بودند که با جریان‌ها یا سبک‌های هنری معروف آشنا نیستند.

شما شاید بخواهید ستایش گر هنر باشید، اما برای تبدیل شدن به فردی هنردوست باید با هنر ارتباط برقرار کنید.

به هنر به عنوان یک ماجراجویی تعاملی نگاه کنید

گاهی اوقات استفاده از راهنما‌های صوتی یا گوش دادن به صحبت‌های هنرمندان برای روشن شدن تاریخچه یک اثر کمک کننده است، اما لزوما همواره به شما کمک نمی‌کند با هنر ارتباط برقرار کنید.

رمزگشایی معنای یک اثر مستلزم نگاه کردن به کالبدی بودن آن است. اتصال یک اثر هنری به سایر مصنوعات فرهنگی و در عین حال انتقال تجربیات زندگی خود از این باور سوررئالیستی پیروی می‌کند که معنا از مثلث سه ضلعی خود اثر، نیت هنرمند و واکنش بیننده به آن ناشی می‌شود.

معنای هنر از تعامل بین بیننده و هنرمند ناشی می‌شود. آن چه بیننده از یک اثر استنباط می‌کند صرفنظر از نیت هنرمند که خالق اثر بوده اهمیت دارد. از این منظر برای فهم یک اثر هنری باید کم‌تر احساس ترس به خود راه دهیم، زیرا هیچ راه درست یا غلطی برای خوانش یک اثر هنری وجود ندارد و صرفا ایده‌هایی هستند که می‌توانند توسط هنرمند بسط یافته یا هدایت شوند.

"مولی اووندن" هنرمند و شاعر در مینه سوتا در این باره می‌گوید:" نیازی ندارم بیننده نقاشی هایم دقیقا منظورم را بداند، اما دوست دارم به اصطلاح با اثرم دست بدهد. این بیش‌تر در مورد گشودگی به روی یک گفتگو یا دعوت به یک تجربه است". این رابطه با در نظر گرفتن بازدید از موزه یا گالری به عنوان یک اقدام فعال و نه منفعل ممکن است به تحکیم رابطه با هنر کمک کند.

یک مطالعه ۲۰ ساله که در سال ۲۰۱۷ میلادی مجددا تایید شد نشان داد که ما به طور متوسط صرفا به مدت ۲۷ ثانیه به یک اثر هنری در موزه یا گالری نگاه می‌کنیم که شامل عنوان و اطلاعات همراه آن می‌شود. "دیل" هنرمند چند رشته‌ای می‌گوید:"تلاشی برای خلق اثری وجود دارد که نیازی نیست زمان زیادی را صرف فکر کردن درباره آن کنید". با این وجود، او معتقد است که تفکر انتقادی برای هر هنری هم از طرف هنرمند و هم از طرف بیننده امری حیاتی می‌باشد.

اووندن می‌گوید:"ما در مدرسه یاد می‌گیریم چگونه در مواجهه با شعر یا هر اثر هنری دیگری همه اجرا را شناسایی کرده و آن‌ها را از هم جدا کنیم". با این وجود، او در کار خود به عنوان یک مربی هنری سعی می‌کند مخاطب را وادار کند که به این فکر کند که پس از آن تشریح چه رخ می‌دهد. او می‌گوید: "وقتی همه چیز از هم پاشید یاد نمی‌گیریم که چه کار کنیم و به نوعی اثر را رها می‌کنیم". اووندن بر این باور است که رابطه بین بیننده و اثر در روند جمع‌آوری دوباره جهان شکل می‌گیرد.

اگر هنر فرآیندی از تخیل است که واقعیت را قابل تصور، به یاد ماندنی و گاهی حتی قابل پیش بینی می‌سازد همانطور که "سوزان لنگر" فیلسوف فرهنگی گفته بود چنین تعاملی می‌تواند حتی فراتر از این نیز پیش برود، زیرا باعث ایجاد احساساتی می‌شود که ما هر روز با آن در تماس نیستیم احساساتی مانند انزجار و ترس. برای مثال، با تماشای آثار دیل متوجه می‌شویم که تعدادی از قطعات او الهام بخش طنز هستند و هم چنین تجربه بومیان امریکا را به تصویر می‌کشد، زیرا انسانیت به تصویر کشیده شده و حقیقت نگران کننده‌ای را در مورد تسخیر آمریکا نشان می‌دهد.

دیل با اشاره به این که نقش او به عنوان یک هنرمند آن است که ایده هایش را با صداقت بیان کند می‌گوید: "من سعی نمی‌کنم اثری را خلق نمایم و سپس به این فکر کنم که مخاطبان آن را دوست خواهند داشت". هنر صادقانه حتی می‌تواند مخاطبان را به شدت ناراحت کند. دیل می‌گوید:"با این وجود، این ناراحتی بخش مهمی از کار است".

در این مورد بخشی از عدم فهم هنر مخاطب می‌تواند ناشی از بی میلی برای مقابله با آن ناراحتی باشد. همان گونه که لنگر نوشته آموزش هنر آموزش احساس است وقتی هنر باعث ایجاد احساساتی می‌شود که ما همیشه به آن دسترسی نداریم ممکن است برای مدیریت آن کار دشواری پیش روی مان قرار داشته باشد. با این وجود، در جریان دست و پنجه نرم کردن با آن احساسات است که ارتباط با هنر و در نهایت درک و فهم آن شکل خواهد گرفت.

چگونه می‌توان تمایل به ناراحتی را آموزش داد؟ اووندن در این باره می‌گوید حتی به عنوان یک عاشق مشتاق هنر او متوجه می‌شود که واکنش احساسی همیشه آسان نیست. او می‌گوید: "این می‌تواند واقعا طاقت فرسا باشد".

مراقب زوزه‌های تجربه خود باشید

شاید بتوان نحوه ارتباط مان با هنر را دلیلی بر کاتارسیس* دانست. این کاری است که آثار هنری انجام می‌دهند. در طول زندگی انسانی مان ما حجم قابل توجهی از درد اندام خیالی* را داریم از دست دادن پدر و مادر در دوران کودکی یا نوجوانی، حضور در جنگ و حتی چیزی به اندازه داشتن یک معلم بدجنس. سپس به دنبال پیدا کردن راهی برای مقابله با آن از طریق کار کردن یا گوش دادن به یک آهنگ یا طرق مختلف دیگر خواهیم بود.

"کارن کی هو" می‌گوید اگر فکر کردن به هنر را به عنوان راهی برای تغییر زمان یا تغیبر تجربه خود آغاز کنید و اگر از پاسخ سطحی "این یک عکس خوب است" فراتر بروید آن زمان تماشای یک اثر هنری می‌تواند تلاشی واقعا جالب توجه باشد.

او به نمایش آثار "یوهاس ورمیر" نقاش هلندی قرن هفدهمی در موزه رایکس آمستردام اشاره می‌کند که با استقبال چشمگیری مواجه شد و بازدیدکنندگان را از سراسر نقاط جهان به سوی خود جلب کرد. علیرغم آن که ممکن است فکر کنید زندگی تان ارتباط اندکی با زندگی اشراف هلندی قرن هفدهمی دارد آثار ورمیر در به تصویر کشیدن زیبایی لحظه‌های روزمره برای تان الهام بخش خواهد بود تا از نو به زندگی خود نگاه کنید. او می‌گوید:"امیدوارم وقتی به انجام آن کار‌ها فکر می‌کنید متوجه شوید که زیبایی در آن لحظه نیز وجود دارد".

* کاتارسیس اصطلاحی است که ارسطو برای تزکیه روحی و روانی تماشاگر از تراژدی عنوان می‌کند. کاتارسیس به نوعی شبیه همذات پنداری یا حس سمپاتیک در تماشاگر است.
*اندام خیالی یا Phantom Limb سندرومی روانی است که فرد هم چنان اندام بدنی از دست رفته را حس کرده و حتی درد را در آن ناحیه احساس می‌کند. در واقع این احساس درد در ناحیه اندام از دست رفته انکار واقعیت تلخی است که در صورت اتمام درد فرد باید با آن روبرو شود.

کانال عصر ایران در تلگرام